25x lekkerste mexican picadillo voor ultieme smaakbeleving

Mexicaanse picadillo is zo’n gerecht waar ik altijd naar terugker – het is smaakbommetje dat binnen no time op tafel staat! Voor mij is dit het ultieme comfortfood: een vrolijke mix van gehakt, knapperige groenten en die heerlijke zoetzure touch van rozijnen en olijven. Wat ik zo fijn vind? Je kunt er alle kanten mee op! Stoof het lekker lang door voor meer smaak of gooi het snel in elkaar na een drukke werkdag.

De eerste keer dat ik picadillo proefde was tijdens een reis door Mexico Stad. Een vriendin van me serveerde het met zelfgemaakte tortilla’s, en ik was meteen verkocht. Sindsdien maak ik mijn eigen versie, vol geheime familietouches (wacht maar tot je die komijn-oregano combo proeft!). Het mooie is: zelfs als je niet precies volgt wat ik doe, wordt het áltijd lekker. Dat is de magie van picadillo!

Ingrediënten voor mexican picadillo

Oké, hier komt mijn ultieme boodschappenlijstje voor picadillo die je smaakpapillen zal doen dansen! Ik ben heel precies met de hoeveelheden – niet omdat het moet, maar omdat ik na veel trial and error ontdekt heb dat deze verhoudingen gewoon perfect werken. En geloof me, die rozijnen en olijven lijken misschien een gekke combo, maar ze maken dit gerecht echt speciaal!

• 500 g rundergehakt – lekker mager, anders wordt het te vet
• 1 ui, fijngesneden (ik snij ze altijd in kleine blokjes, niet te grof!)
• 2 teentjes knoflook, fijngehakt (of geplet als je lui bent zoals ik soms)
• 1 paprika, in blokjes van ongeveer 1 cm (ik gebruik vaak de rode, die is wat zoeter)
• 2 tomaten, in blokjes (verwijder eventueel de zaadjes als je niet van die structuur houdt)
• 1 aardappel, in kleine blokjes (ongeveer 1 cm, anders duurt het te lang om gaar te worden)
• 50 g rozijnen – ja echt, dit is geen vergissing!
• 50 g olijven, in plakjes (ik gebruik groene, maar zwarte kan ook)
• 1 theelepel komijn – mijn geheime wapen voor die diepe smaak
• 1 theelepel oregano – gedroogd is prima, maar vers is nog lekkerder
• Zout en peper naar smaak (ik begin altijd met ½ theelepel zout en voeg later eventueel meer toe)
• 2 eetlepels olie (zonnebloem- of olijfolie, wat je maar bij de hand hebt)

Psst… kleine insider tip: als je de rozijnen even laat weken in warm water worden ze extra zacht en zoet. Maar haast? Sla dit stapje gerust over, het wordt toch wel lekker!

Hoe maak je mexican picadillo

Dit is waar de magie gebeurt! Picadillo maken is echt een fluitje van een cent als je eenmaal de stappen kent. Ik neem je mee door het hele proces, met al mijn geleerde kneepjes om het perfect te krijgen. Het belangrijkste? Neem je tijd bij het bakken – haastige spoed is zelden goed in de keuken!

Stap 1: Fruit de ui en knoflook

Eerst zet ik een ruime pan op middelhoog vuur met de olie. Als die warm is, gaan de ui en knoflook erin. Hier let ik echt goed op: je wilt ze zacht en glazig hebben, niet bruin! Ik roer ze ongeveer 3-4 minuten tot ze heerlijk geuren. Als ze beginnen te kleuren, zet ik het vuur iets lager. Dit is het smaakfundament van je picadillo, dus dit moet goed!

Stap 2: Bak het gehakt

Nu komt het gehakt erbij – ik scheur het met mijn handen in kleine stukjes in de pan. Belangrijk: je wilt het echt goed bruin bakken, niet alleen grijs laten worden! Ik druk het gehakt aan met een houten lepel en laat het 5-6 minuten bakken tot het mooi gekleurd is. Als er veel vocht vrijkomt, laat ik dat eerst verdampen. Die bruine korstjes? Die zitten vol smaak, die wil je houden!

Stap 3: Voeg groenten en kruiden toe

Tijd voor de groenten! Eerst gaan de paprika en tomaat erbij – die hebben even nodig. Na 2 minuten roeren voeg ik de aardappelblokjes toe. Dan alle kruiden: komijn, oregano, zout en peper. Ik meng alles goed door elkaar en proef even of de kruiden goed zitten. Die rozijnen en olijven bewaar ik nog even – die komen straks pas, anders worden ze te zacht.

Stap 4: Laat sudderen

Nu zet ik het vuur laag en doe ik een deksel op de pan. Dit is het moment van geduld hebben! Ik laat het 20 minuten rustig pruttelen, af en toe roerend. Na 15 minuten voeg ik de rozijnen en olijven toe. Hoe weet je of de aardappel gaar is? Prik er gewoon in met een vork – als die er moeiteloos doorheen gaat, is het perfect! Is de picadillo te droog? Voeg dan een scheutje water toe.

Zie je? Makkelijk toch? Nu alleen nog even laten rusten voor het serveren – dan trekken alle smaken nog wat beter in elkaar. Maar eerlijk? Ik schep vaak al een keer stiekem uit de pan voor de proef… voor kwaliteitscontrole natuurlijk!

Tips voor de beste mexican picadillo

Na jaren picadillo maken heb ik wat trucjes opgepikt die dit gerecht echt next level maken. Deze tips zorgen ervoor dat jouw versie net zo goed wordt als die van oma in Mexico!

1. Spelen met de zoet-zure balans: Die rozijnen en olijven lijken misschien een gekke combo, maar ze vormen het hart van dit gerecht. Vind je het te zoet? Halveer de rozijnen. Wil je meer pit? Gooi er wat extra olijven in. Mijn geheime move? Een scheutje appelazijn aan het eind voor die extra frisse kick!

2. Kruiden met gevoel: Komijn en oregano zijn heilig, maar ik voeg vaak nog een snufje kaneel of chilipoeder toe voor diepte. Proef tussendoor altijd even! Kruiden komen beter tot hun recht als je ze kort mee laat bakken met de groenten.

3. De perfecte textuur: Zorg dat alle groenten ongeveer even groot zijn gesneden – dan garen ze gelijkmatig. Ik snij de aardappel iets kleiner dan de paprika, want die heeft langer nodig. En als je echt decadent wilt doen? Bak de aardappelblokjes apart even aan voor een krokant laagje!

4. Laat het rusten: Net als bij stoofvlees wordt picadillo lekkerder als je het een uurtje laat staan. Alle smaken krijgen dan tijd om te trouwen. Als ik haast heb, schep ik er wat verse koriander door voor die instant frisheid.

Oh, en nog een laatste tip van mijn Mexicaanse vriendin: serveer altijd met limoenpartjes erbij! Dat sprenkeltje citroenzuur maakt alle smaken nog levendiger. Echt een gamechanger!

Variaties op mexican picadillo

Wat ik zo leuk vind aan picadillo? Je kunt er alle kanten mee op! Ik experimenteer er graag mee en heb in de loop der jaren allerlei variaties bedacht. Hier zijn mijn favoriete twists op het klassieke recept – perfect voor als je eens wat anders wilt of moet improviseren met wat je in huis hebt.

Ander vlees? Geen probleem!

Rundvlees is traditioneel, maar ik maak picadillo net zo vaak met kipgehakt. Dat is iets lichter van smaak en wordt minder vet. Voor een extra mager gerecht gebruik ik soms kalkoengehakt. Vegetarisch? Vervang het gehakt door een blik bruine bonen (gooi ze er de laatste 10 minuten bij) of vegetarisch gehakt. Let op: bij vegagehakt bak je het eerst apart aan voor die lekkere bite!

Speel met groenten

Geen paprika in huis? Gebruik courgette of aubergine in blokjes. Ik gooi er soms wat maïs of kapucijners door voor extra textuur. In de winter vervang ik de tomaat wel eens door een blik gepelde tomaten – dan wordt de saus wat voller. En voor die extra bite doe ik er vaak nog wat gesneden bleekselderij bij. Het mooie is: bijna alle groenten werken wel!

Pittiger of zoeter?

Voor een echte kick voeg ik bij het bakken een fijngesneden rode peper of chilivlokken toe. Mijn geheime wapen? Een mespuntje cacao of koffiepoeder voor die diepe umamismaak. Liever zoeter? Meer rozijnen of een scheutje ananassap. En voor een feestelijke touch strooi ik er soms gebakken spekjes over bij het serveren – heerlijk krokant contrast!

Dieetvriendelijke aanpassingen

Minder koolhydraten? Laat de aardappel weg of vervang hem door bloemkoolrijst. Voor een paleo-versie gebruik ik zoete aardappel in plaats van gewone. Zoutarm? Laat de olijven weg en kruid met extra citroensap en verse kruiden. En voor mijn glutenvrije vrienden: dit gerecht is van nature glutenvrij – check alleen even de kruidenmixen.

De moraal van het verhaal? Picadillo vergeeft alles! Het enige wat echt telt is dat je het met liefde maakt. Dus wees niet bang om te experimenteren – de lekkerste creaties ontstaan vaak per ongeluk. Zo ontdekte ik ooit dat een handvol verse ananasstukjes erdoorheen ook verrassend goed werkt. Wie had dat gedacht?

Serveersuggesties voor mexican picadillo

Nu komt het leukste gedeelte – hoe serveer je die heerlijke picadillo? Ik heb zoveel manieren geprobeerd en hier zijn mijn absolute favorieten. Het mooie is: picadillo is zo veelzijdig dat het met bijna alles combineert!

Met warme tortilla’s is voor mij dé klassieker. Ik rol zelfgemaakte maïs- of bloemtortilla’s op, schep er een flinke lepel picadillo in, en garneer met verse koriander en een scheutje limoensap. Die zachte tortilla met die stevige vulling is een match made in heaven. Voor extra crunch bak ik de tortilla’s soms even kort in een droge pan – dan worden ze licht krokant!

Op een bedje van witte rijst doet picadillo het ook fantastisch. Ik gebruik vaak pandan- of jasmijnrijst voor die lichtzoete smaak die zo lekker combineert met de kruidige picadillo. Het vet van het gehakt trekt in de rijst – mmmm! Voor een feestelijke presentatie maak ik er vaak een ‘bowl’ van met avocado, limoen en een gekookt eitje erop. Voor meer inspiratie over bowls, kijk eens naar koreaanse gehaktbowl.

Mijn Mexicaanse vriendin liet me ooit picadillo in taco’s proberen – game changer! Ik gebruik dan kleine maïstaco’s, schep er wat picadillo in, en garneer met gesnipperde kool, crème fraîche en wat geraspte kaas. Die koude, knapperige kool tegen die warme, kruidige vulling is geweldig. Perfect voor feestjes!

Voor een snelle lunch maak ik vaak picadillo quesadilla’s. Ik smeer een tortilla in met refried beans, schep er picadillo op, strooi er kaas overheen en vouw hem dubbel. Even bakken tot de kaas smelt – klaar is kees! Dip hem in guacamole of salsa voor de ultieme ervaring.

En hier komt mijn guilty pleasure: picadillo op toast. Ja echt! Ik smeer een dikke laag rijpe avocado op geroosterd brood, schep er picadillo overheen en kruimel er wat feta over. Het klinkt misschien raar, maar probeer het eens – die combinatie van texturen is onweerstaanbaar.

Mijn laatste tip: zorg altijd voor verse garnituren erbij. Een schaaltje met gesneden limoenen, fijngehakte rode ui, verse koriander en stukjes avocado maakt elke picadillo-maaltijd af. Die frisse, rauwe elementen brengen perfect balans in het rijke gerecht. En vergeet niet de hot sauce voor wie van pit houdt!

Bewaren en opwarmen van mexican picadillo

Picadillo is één van die gerechten die vaak nóg lekkerder smaken de dag erna – als je tenminste weet hoe je het goed bewaart en opwarmt! Ik heb in mijn kookavonturen alle fouten al gemaakt (wie heeft er niet ooit een rubberachtige aardappel gehad?), dus luister goed naar deze tips.

Koelkast bewaren

Laat de picadillo eerst helemaal afkoelen tot kamertemperatuur voordat je hem in de koelkast zet. Ik doe het altijd in een goed afgesloten bakje, dan blijft hij tot 3 dagen goed. Een trucje van mijn oma: leg een vel bakpapier rechtstreeks op het gerecht voordat je het deksel erop doet. Zo voorkom je dat er condens vormt waardoor je aardappels slap worden!

Invriezen voor later

Goed nieuws: picadillo vriest geweldig in! Ik verdeel het vaak in porties in diepvriesbakjes (handig voor snelle maaltijden). Zorg dat er zo min mogelijk lucht in het bakje zit. In de vriezer blijft hij 2-3 maanden goed. Mijn favoriete moment? Als ik vergeet boodschappen te doen en dan opeens een portie picadillo uit de vriezer trek – redding!

Opwarmen zonder drama

Vanuit de koelkast: schep de picadillo in een pan met een klein scheutje water (of bouillon voor extra smaak). Verwarm op laag vuur en roer af en toe. Duurt ongeveer 10 minuten. Vanuit de vriezer: laat eerst een nacht in de koelkast ontdooien, dan zoals hierboven opwarmen.

Mijn geheime wapen voor perfect opgewarmde picadillo? De magnetron! Doe het in een magnetronschaaltje, dek af met een natte keukenpapiertje (voorkomt uitdroging) en verwarm in korte bursts van 1 minuut, tussendoor roerend. Werkt perfect voor die lunch op het werk!

Oh, en een belangrijke waarschuwing: aardappels worden in de magnetron soms een beetje rubberig. Als dat je stoort, kun je ze er voor het opwarmen even uitpikken en apart opwarmen in een pan met wat boter. Maar eerlijk? die textuurverschillen vind ik juist wel gezellig – alsof je een nieuw gerecht hebt!

Voedingsinformatie

Ik ben altijd nieuwsgierig naar wat er precies in mijn eten zit – vooral als ik iets lekkers als picadillo maak! Hieronder vind je een overzicht van de voedingswaarden per portie. Maar let op: dit zijn schattingen, want de exacte waarden kunnen iets verschillen afhankelijk van je specifieke ingrediënten. Mijn rozijnen zijn misschien net iets zoeter dan die van jou, en de paprika’s kunnen in grootte verschillen!

• Portiegrootte: 1 portie (ongeveer 1,5 kop)
• Calorieën: 350 kcal
• Koolhydraten: 30 g (waarvan suikers 10 g)
• Vetten: 15 g (verzadigd 5 g, onverzadigd 8 g)
• Eiwitten: 25 g
• Vezels: 5 g
• Zout: 500 mg
• Cholesterol: 70 mg

Een kleine troost voor wie op de lijn let: picadillo zit boordevol eiwitten en vezels, waardoor je lang verzadigd bent. En die rozijnen geven natuurlijke suikers – veel beter dan toegevoegde suikers! Wat ik zelf fijn vind, is dat ik door de hoeveelheid groenten eigenlijk meteen al een flink deel van mijn dagelijkse groente-inname binnen heb. Win-win!

Psst… voor wie minder koolhydraten wil: vervang die aardappel door extra paprika of courgette. Scheelt je zo’n 10g koolhydraten per portie. Maar eerlijk? Soms gun ik mezelf gewoon die heerlijke aardappelblokjes – leven moet ook leuk blijven!

Veelgestelde vragen over mexican picadillo

Ik krijg vaak dezelfde vragen over mijn picadillo, dus hier zijn de antwoorden op wat iedereen wil weten! Van ingrediënten-swaps tot kooktips – ik deel alles wat ik in al die jaren heb geleerd. Stiekem hoop ik dat jullie na het lezen nog véél meer vragen hebben, want dat betekent dat jullie net zo enthousiast zijn geworden als ik!

Kan ik diepvriesgroenten gebruiken?

Tuurlijk kan dat! Ik gebruik zelf vaak diepvriespaprika als ik geen verse heb. Even laten ontdooien en goed uitlekken, anders wordt je picadillo te nat. Diepvriesworteltjes of sperziebonen werken ook prima, maar verse aardappel blijft wel mijn favoriet voor de textuur. Protip: bak diepvriesgroenten iets langer mee om dat ‘waterige’ gevoel te voorkomen.

Hoe maak ik mijn picadillo pittiger?

Oeh, daar kan ik over meepraten! Mijn standaardmove is een fijngesneden rode peper mee te bakken met de ui. Voor echte durfal: voeg een mespuntje cayennepeper of chilivlokken toe bij de kruiden. Heb je gedroogde chipotlepepers? Die geven een heerlijke rooksmaak. En vergeet niet die hot sauce op tafel te zetten – iedereen kan dan zelf bepalen hoe wild het wordt!

Ik heb geen rozijnen, wat nu?

Geen paniek! Gedroogde abrikoosjes in kleine stukjes zijn een geweldig alternatief – iets zuurder, maar net zo lekker. Of probeer eens gedroogde cranberry’s voor een frisse twist. Zelfs een handvol verse druiven in vieren gesneden werkt verrassend goed (die gooi ik er dan de laatste 5 minuten bij). Maar eerlijk? Soms laat ik de zoete component gewoon weg en focus ik op de olijven voor die zoute kick.

Mijn picadillo is te nat, hoe los ik dat op?

Been there! Simpelste oplossing: laat het zonder deksel nog even doorpruttelen tot overtollig vocht verdampt. Werkt dat niet snel genoeg? Schep er wat aardappelzetmeel door (maar echt een béétje, anders wordt het lijmig). Mijn go-to truc: prak een paar aardappelblokjes mee – die werken als natuurlijke bindmiddel. Volgende keer iets minder water toevoegen dan het recept zegt; picadillo moet stevig zijn, niet soepachtig!

Kan ik picadillo van tevoren maken?

Absoluut! Sterker nog, ik vind picadillo de volgende dag vaak nóg lekkerder omdat alle smaken dan echt zijn gaan trouwen. Bewaar het goed afgedekt in de koelkast en verwarm het rustig op laag vuur met een scheutje water. Je kunt het zelfs tot 3 maanden invriezen (zie mijn bewaartips!). Perfect voor mealprep of als je gasten krijgt – één zorg minder in de drukte!

Heb je nog andere vragen? Gooi ze gerust in de reacties! Ik help je graag verder want niets maakt mij blijer dan te horen dat iemand anders ook zo van picadillo geniet. En onthoud: er zijn geen fouten in de keuken, alleen nieuwe ontdekkingen. Dus experimenteer erop los en maak het recept helemaal van jou!

Nou, daar heb je het – mijn ultieme gids voor de perfecte Mexicaanse picadillo! Ik hoop dat je net zo enthousiast bent als ik en dit gerecht binnenkort zelf gaat maken. Weet je wat zo leuk is? Iedereen maakt picadillo weer net even anders, en dat maakt het juist zo speciaal. Of je nu precies mijn recept volgt of er je eigen draai aan geeft – als het maar met liefde wordt gemaakt!

Dus… aan de slag! Verzamel die ingrediënten, zet een lekker muziekje op en ga los in de keuken. En als je klaar bent? Laat me dan vooral weten hoe het is geworden in de reacties hieronder. Welke variatie heb je geprobeerd? Wat vond je gezin ervan? Heb je nog eigen tips ontdekt? Ik ben benieuwd naar jullie picadillo-avonturen!

Oh, en maak vooral foto’s van je creatie – die wil ik zien! Wie weet inspireer je hiermee weer anderen om dit heerlijke gerecht te proberen. Want laten we eerlijk zijn: de wereld kan nooit genoeg picadillo hebben, toch? Veel plezier in de keuken en eet smakelijk!

Print